Kasım ayı ile birlikte Kahramanmaraş, Hatay ve Adıyaman’da mücbir sebep uygulaması sona erdi.
Ancak sahada tablo net:
Mücbir sebep bitmiş olabilir ama yıkım hâlâ sürüyor.
Resmî kararlar Ankara’dan bakıldığında “normalleşme” olarak okunabilir.
Fakat Maraş sokaklarında, Hatay çarşısında, Adıyaman esnafında karşılığı şudur:
Hayat daha normale dönmedi.
Van depreminde mücbir sebep tam 5 yıl uzatıldı.
Bugün “asrın felaketi” olarak kayıtlara giren bu büyük yıkımın ardından Kahramanmaraş, Hatay ve Adıyaman için aylarla sınırlı bir destek, sahadaki gerçekle örtüşmüyor.
İnsanlar hâlâ konteyner ofislerde çalışıyor.
Esnafın çoğu eski dükkânına dönemedi.
Borçlar ertelendi ama yok olmadı.
Vergiler ötelenmiş olabilir, silinmedi.
En önemlisi:
Psikolojik yıkım onarılmadı.
Göç hâlâ sürüyor.
Şehir merkezleri hâlâ toparlanabilmiş değil.
Bu tablo ortadayken mücbir sebebin sona erdirilmesi ekonomik olduğu kadar, sosyal sonuçları ağır bir karardır.
Buradan Yetkililere Açık Çağrıdır:
Kahramanmaraş, Hatay ve Adıyaman için mücbir sebep uygulaması
en az 3 yıl süreyle yeniden yürürlüğe girmelidir.
Bu bir lütuf değildir.
Bu bir siyasi beklenti hiç değildir.
Bu, sahadaki gerçeğin gereğidir.
Altı aylık, bir yıllık uzatmalar sorunu çözmez; sadece erteler.
Oysa bu şehirlerin ertelenmeye değil, yeniden ayağa kalkmaya ihtiyacı var.
Bugün Maraş’ta bir esnafın derdi şu:
“Vergimi ödeyeyim ama dükkânım yok.”
Hatay’da tüccarın dediği bu:
“Prim yatıralım ama çalışan yok.”
Adıyaman’da üretici şöyle söylüyor:
“Borcu kapatalım ama pazar yok.”
Bu çığlıkları duymayan hiçbir ekonomik plan gerçekçi olamaz.
Devletin gücü, güçlüye ne verdiğiyle değil,
yıkılmış olana ne kadar omuz verdiğiyle ölçülür.
Bu nedenle çağrımız nettir:
Mücbir sebep 3 yıl uzatılsın.
SGK, vergi ve borç yükleri yeniden düzenlensin.
Esnaf nefes alsın.
Şehirler ayağa kalksın.
Çünkü bir şehri sadece beton kurtarmaz.
Şehri yaşatan insandır.
Ve bugün o insanlar ayakta kalmaya çalışıyor.
Son Dakika: İstanbul'da 6,2 büyüklüğünde deprem 
Yorum Yazın